Kinderen en de harp

Kinderen zijn heel open en puur en kunnen vaak veel beter vanuit hun gevoel spelen dan volwassenen. Ze zijn veel ontvankelijker hiervoor.  

Ik heb al vaker meegemaakt dat jonge kinderen spontaan op de harp afkomen gerend en meteen erop beginnen te spelen, soms met meerdere kinderen tegelijk. Voor hun heeft de harp een bijna betoverende aantrekkingskracht.

Een gevoelig meisje zingt liedjes tijdens het spelen en zingt daarbij over de dingen die ze mee heeft gemaakt, haar eigen verhaal...

Fleur, ze is pas 10 jaar, maar wat een wijsheid en mooie talenten. Ik speel 6 verschillende stukjes op de harp en Fleur maakte ondertussen tekeningen:

1) Een meisje in bed: een goede en liefdevolle droom. 

2) Blij en somber weer door elkaar en dan krijg je een regenboog. 

3) Een kindje die blij is met de regen en een mooie weerspiegeling in het water. 

4) Een somber meisje die niet tevreden is met een slecht punt voor een toets. 

5) Een meisje die een vrolijk liedje schrijft. 

6) Een meisje op een schommel die erover droomt om verliefd te zijn. 

Ik vroeg haar welke tekening op dit moment het beste bij haar paste en dat was nr. 5. Ze voelde zich heel vrolijk, en heeft zelf ook prachtige liedjes gezongen terwijl ze op de harp speelde. Spontaan wat in haar opkwam, zo mooi. 

Yara, een meisje van 7 jaar met cerebrale parese krijgt geen genoeg van het spelen op de harp, ze legt haar hoofd tegen de klankkast om de trillingen beter te kunnen voelen. De motoriek in haar vingers verbeterd, en na een tijdje gebruikt ze ook haar andere hand om de snaren aan te raken, wat vrij uniek is aldus haar ouders.